ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΘΥΜΙΑΝΩΝ...

22 Απριλίου 2018

3η πορεία στην Ιστορία των Θυμιανών.

Την Κυριακή 22 Απριλίου 2018 και ώρα 11:30 ξεκινήσαμε από την πλατεία Φατούρου την βόλτα μας. Οι ομάδες «Θυμιανούσοι» και «Πειρατές» , με πολλά καινούρια μέλη, κάθε ηλικίας, πήραν τον χάρτη της πορείας στα χέρια τους από τον υπεύθυνο του προγράμματος Γιώργο Ζηρριά. Μαζί μας είχαμε σαν κεντρικό ομιλητή τον Πατήρ Δημήτριο Μαστρογιαννάκη, που παρόλο το νεαρό της ηλικίας του συνδυάζει τη βαθιά γνώση της παράδοσης και ιστορίας του χωριού μας μαζί με την επιστημονική επάρκεια του λειτουργήματος - επαγγέλματος του.

Περάσαμε από τον Άγιο Γεώργιο της Μιμίνας και μάθαμε ότι αυτό που θεωρούσαμε χάλασμα δίπλα στον ναό ήταν ο κατεστραμμένος ναός του Αγίου Βασιλείου. Προχωρήσαμε και φανταστήκαμε ότι βλέπουμε την 4η πόρτα , μία από τις 4 εισόδους του χωριού μας όταν ήταν Καστροχώρι.

Φτάσαμε στο πρώτο σταθμό. Και άλλος κατεστραμμένος ναός . Σε αυτήν την περίπτωση όμως στέκεται η βόρεια, δυτική και ανατολική πλευρά του που μαρτυρούν το μεγαλείο του. Πρόκειται για τους Αγίους Σαράντες, κτητορική εκκλησία της οικογένειας Σαραντινών . Μια μαρμάρινη χρονολογία 1740 βρίσκεται στην είσοδο της . «Χρονολογία ανακαίνισης» όπως μας είπε ο Παπα Μαστρογιαννάκης. Πάραυτα σε επιγραφή που δεν σώζεται δυστυχώς σήμερα αλλά αναφέρεται στο έργο «Χιακών και Ερυθραϊκών επιγραφών Συναγωγή» του Γεωργίο Ζολώτα δίνονται οι εξής χρονολογίες: 1654-1740. Στην αρχή ήταν μια δίκλητη βασιλική αλλά μετατράπηκε σε μονόκλειτη καμαροσκέπαστη που κατέληγε ανατολικά σε μία ημικυκλική αψίδα . Οι τοιχογραφίες του ναΐσκου , μεγάλης δεξιοτεχνίας και σύμφωνες με τις επιρροές της μεταβυζαντινής τέχνης και με μοναδικό περιεχόμενο όπως «"Η εις Άδου Κάθοδος"» . Άλλο χαρακτηριστικό τους είναι ότι πέρα την αγιογράφηση υπάρχει και σε γραπτό λόγο ο διάλογος ανάμεσα στους Αγίους και στους Αγγέλους. Πχ στην αγιογράφηση του «Ευαγγελισμού» υπάρχουν γραπτά τα λόγια του Αγγέλου. Είχε ένα περίτεχνο ξύλινο τέμπλο, που αναπαριστούσε όλη τη παλαιά διαθήκη, από τον Αδάμ και την Εύα μέχρι τους προπάτορες, καθώς και τη ζωή του Χριστού. Το τέμπλο αφαιρέθηκε, τεμαχίστηκε και ακόμα και σήμερα αναζητείται η τύχη του. Ο ναός κατέρρευσε γύρω στο 1970. Λόγος κατάρρευσης αυτού του υπέροχου ναού ήταν η κωλυσιεργία και η απαγόρευση της τότε αρχαιολογίας να επιτρέψει στον κτήτορα Σαραντή Σαραντινό να την επισκευάσει. Μία πλάκα που έπινε νερό έφερε αυτό το δραματικό αποτέλεσμα.

Συνεχίσαμε την πορεία μας και επισκεφθήκαμε τον ναό των Αγίων Θεοδώρων. Το συνάφι των Σιδεράδων έχτισε και λειτουργούσε σε αυτό το ναό. Υπήρχε και κοιμητήριο. Με τον αφανισμό του συναφιού η εκκλησία πέρασε σε κοινοτική λειτουργία. Εορτάζει το πρώτο Σάββατο της Τεσσαρακοστής. Είναι ένας ναός με μεγάλη δεξιοτεχνία χτισμένος και η εναλλαγή των χρωμάτων της Θυμιανούσικης πέτρας στους τοίχους του αξιοπρόσεχτη.

Προχωρήσαμε και φτάσαμε στο Δημοτικό Γήπεδο Θυμιανών. Εκεί μας υποδέχτηκε ο πρόεδρος του αθλητικού σωματείου Ά.Π.Π.Σ Ηρακλής Θυμιανών Στρατής Γιάννακας. Μας μίλησε για την ιστορία του ποδοσφαιρικού συλλόγου, το παρόν και το μέλλον του και μας ξενάγησε στους χώρους των γραφείων, της αποθήκης υλικού και των αποδυτηρίων.

Έπειτα οι ομάδες έπαιξαν παραδοσιακά παιχνίδια. Έπαιξαν «Αμάδες» και «Σκλαβάκια» και το διασκέδασαν πολύ. Ξαποστάσαμε στη δροσιά του πηγαδιού του «Αλί Τσαούσι» και είπαμε την ιστορία του.

Επιστρέφοντας επισκεφτήκαμε την «Ευαγγελίστρια», κτητορική εκκλησία (Δέσποινα Μπακλή & Βάσω Παϊδα Μελισσοπούλου) με υπέροχο σκαλιστό τέμπλο και μια ιδιαίτερα μοναδική εικόνα του Αγίου Γεωργίου πεζού, χωρίς το άλογο του, να κρατά το κοντάρι του και να έχει στα πόδια του τον σκοτωμένο δράκο.

Μία πορεία γεμάτη εικόνες, μύθους, παράδοση, Αγίους και ιστορίες ολοκληρώθηκε. Τα συναισθήματα μας ανάμεικτα. Ευχαρίστηση από το παιχνίδι, γνώση από τις αφηγήσεις, ομορφιά από τους ναούς όμως και πίκρα. Ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα ικανός για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο...