Ζωγραφίζοντας...

Η συνεργασία μου με το ΜΕΟΘ ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια. Το 1982 κάποιοι φίλοι και παλιοί συμμαθητές που πίστευαν ότι μπορώ να τους βοηθήσω, ο Σταύρος Μιχαηλίδης και ο Γιώργης Μερούσης, με κάλεσαν για να κάνω τα σκηνικά στο θεατρικό έργο που θα ανέβαζαν «Χωρίς γάντι». Μετά από τις επιτυχημένες παραστάσεις του έργου ξεκίνησα να βοηθώ στην κατασκευή των αρμάτων της Μόστρας που άρχισε - κατ’ ομολογία πολλών -  να αλλάζει όψη και να παίρνει μια πιο χρωματιστή και πλουμιστή διάσταση.

Για περισσότερο από 10 χρόνια η Μόστρα ομόρφαινε και μεγάλωνε… Όλο και πλούτιζε. Από 7 με 8 άρματα φτάσαμε τα 13 και τα 14 με μεγάλα θέματα υψηλών απαιτήσεων. Αποκτήσαμε όλοι τέτοια τεχνογνωσία, ώστε δεν υπήρχε πια η φράση “δεν γίνεται” από κανέναν. Τότε βοηθούσαν πολλά μικρά παιδιά που τους δίναμε μπογιά και πινέλο να βάψουν. Θέλαμε να έχουν συμμετοχή και να νιώθουν χρήσιμα. Όμως κάτι που μας έτρωγε ήταν το ότι αυτά τα παιδιά έπρεπε να αποκτήσουν και τις σωστές βάσεις, ώστε να είναι το πραγματικό «αύριο» της Μόστρας και του ΜΕΟΘ.

Σκεφτήκαμε ότι θα πρέπει να γίνουν εργαστήρια - φυτώρια για τους καινούριους “Μοστράριδες”, είτε αυτοί ήταν χορευτές, είτε τεχνίτες, είτε ζωγράφοι. Έτσι μεταξύ των άλλων ξεκινήσαμε εργαστήρια ζωγραφικής όλο το χρόνο όπου οι μικροί αλλά και οι μεγάλοι θα έπαιρναν τις σωστές βάσεις για ό,τι θα χρειαζόταν να κάνουν στο μέλλον. Γύρω στο 1995 λοιπόν ξεκίνησε εργαστήρι παιδιών και ενηλίκων στο ΜΕΟΘ που κατέληξε να στεγάζεται στο υπόγειο, σε ένα ειδικά διαμορφωμένο ζεστό χώρο με ένα πράσινο πίνακα που άφηνε τα αποτυπώματά του σε όλες τις ζωγραφιές.
 
Το εργαστήρι παρακολουθούσαν επί σειρά ετών πολλά παιδιά που τώρα είναι βασικοί συντελεστές της Μόστρας, αλλά και κυρίες και δεσποινίδες που αργότερα διάφορες επαγγελματικές ενασχολήσεις τις ανάγκασαν να σταματήσουν. Τα παιδιά πάλι καθώς μεγαλώνουν τα απορροφούν οι σπουδές τους. Εν πάση περιπτώσει εκείνο το εργαστήρι πιστεύω ότι έδωσε σωστές βάσεις σε όλους όσους συνεχίζουν ακόμα να βρίσκονται δίπλα στο ΜΕΟΘ και να βοηθούν σε κάθε καλλιτεχνική δημιουργική έκφρασή του.

Τα τελευταία χρόνια μετά το 2010 ξεκίνησε εκ νέου το εργαστήρι μας με πρόεδρο τον Κυριάκο Φρεζούλη και το 2012 απέκτησε μια γερή “μαγιά” σε μικρούς και μεγάλους μαθητές. Το παιδικό μας εργαστήρι κάθε χρόνο μεγαλώνει καθώς η μεγάλη αγκαλιά του ΜΕΟΘ στέκεται αρωγός και συμπαραστάτης σε ό,τι χρειαστούμε. Φέτος έφτασε να παρακολουθούν το εργαστήρι 25 παιδιά - όχι μόνο Θυμιανουσάκια, αλλά και από άλλες περιοχές - αφού το προτιμούν για την ποιότητα της εκπαίδευσης και την ποικιλία των θεμάτων και της τεχνικής που διδάσκεται.

Εγώ προσωπικά αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους τους γονείς των παιδιών, αλλά κυρίως τους προέδρους και τα διοικητικά συμβούλια του ΜΕΟΘ με τους οποίους συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια. Αυτοί με εμπιστεύτηκαν και μου έδωσαν τη δυνατότητα να δημιουργήσω είτε μέσα από τη Μόστρα, είτε στο εργαστήρι ζωγραφικής, αλλά και όπου αλλού με χρειάζονται. Γι αυτό τους αποκάλεσα και δημοσίως καλούς φίλους και συνοδοιπόρους στον αγώνα όλων μας για την διατήρηση της τοπικής παράδοσης, για την προώθηση και προβολή του καλού και του ωραίου. Σας ευχαριστώ...
 

[Επιμέλεια κειμένου - διδασκαλία: κ. Μπάμπης Κοιλιάρης]